Overleven kunnen we allemaal maar leven is een kunst.
Loslaten doe je door het verlies te nemen, door achter je te laten wat altijd goed voor je was of wat je dacht dat goed voor je was. Je niet verzetten in de hoop dat het anders wordt maar jezelf toestaan te creëren wat jij anders wilt. Maar wat als er nog niets voor in de plaats is? Met het doorgronden van deze vraag kom je een stukje dichter thuis bij jezelf
Met deze vraag ben ik een nieuw pad op gegaan. In plaats van het geluk buiten mijzelf te zoeken(buitenwereld) ging ik op weg om het geluk binnen mijzelf te vinden(binnenwereld). Dit lukt inmiddels goed. Ik heb er veel voor los gelaten en laat er ook nog steeds voor los. Dit valt niet altijd mee. Het gaat gepaard met pijn, verdriet, gemis en eenzaamheid, maar uiteindelijk kom ik uit bij mijn eigen essentie, mijn bron. Hier gaat het niet over werk, presteren, relaties, materiële zaken, doelen halen en ga zo maar door. Hier gaat het over dat ik leef, besta en daarvan geniet! Meer niet. Vandaaruit elke dag en elk moment vertrekken en elke dag en moment weer bij thuiskomen.
Wat niet verwerkt is kan zwaar gaan leunen op je ziel, er bij vandaan blijven maakt het alleen maar zwaarder. Het niet aankijken en dan hopen dat een ander het je geeft. (werkgever, partner, ouders, etc) Dat is overleven.
Maar aankijken, aangaan, de pijn voelen en het onderdeel te laten zijn van wie je bent en waar je vandaan komt. jezelf geven wat je nodig hebt i.p.v. het te verlangen van jouw buitenwereld. Dan heelt het, kan het vruchtbaar worden en zal je zijn wie je eigenlijk al was.
Wil je meer weten, boek dan een gratis skype sessie en laat je inspireren.
www.thuiskomenbijjezelf.nl/gratis-sessie
